MAKAMLAR VE İNSANLAR

MAKAMLAR VE İNSANLAR -1

“Sizden önceki milletler şu sebeple yok olup gittiler: Aralarından soylu, mevki ve makam sahibi biri hırsızlık yapınca onu bırakırlar, zayıf ve kimsesiz biri yapınca onu hemen cezalandırırlardı. Allah’a yemin ederim ki, Muhammed’in kızı Fatıma hırsızlık yapsaydı, elbette onun elini de keserdim.” Hz. Muhammed (Sav)

İnsanoğlu ve dünyadaki makamı,makam hırsı,dünya hırsı vs örneklerle çoğaltılabilir.İnsanın aslında gerçek kimliği kendine emanet edilen kendi makamında belli oluyor.Kişiliği,azmi,hırsı,emelleri sahip olduğu,olacağı makamda ortaya çıkıyor esasen.Makamlar ve mevkiler,paralar ve servetler,villalar,residanslar,yazlıklar,arabalar,ün ve şöhret…

Aslını sorarsanız bu yalancı,köhne,gaflet yüklü dünyayı en iyi kabristanlar özetler:’’Gidecek yerimiz mi var,kara topraktan başka’’..Kimine göre bu dünyada mevkilerimiz üstünlük,övünç sebebimiz oluyor.O hal de ne olması lazım!Dünya gelip geçici ise,makamlar,mevkiler gelip geçici ise nedir bu ihtiras,bunca hırs niye!Birçok krallar,imparatorlar yaşadı,birçok da padişah her biri mülk,saltanat sahibiydi.Hepsi de yanına hiçbir şey alamadan göçüp gitmedi mi..İyi olanlar iyilikleriyle iyi hatırlanırken,kötü emeli olanların kötü eserleri kalmadı mı?

Kabe’dekiler gibi herkesin içinde taşıdığı putlar vardı. İhtiras, mevki ve makam aşkı, yönetme arzusu, para ve zenginlik, zevk u safa, içki ve kadın …”

En içten isteklerimi oluşturan bir şeyi, yani ahlak açısından iyi bir insan olmak istediğimi ne zaman göstermeye çalışsam küçümsemelerle, alaylarla karşılaşıyordum; oysa ne zaman iğrenç tutkulara kapılsam beni övüyor, teşvik ediyorlardı. Mevki ve makam düşkünlüğü, çıkarcılık, şehvet düşkünlüğü, kibir, öfke, intikam… Bunların hepsi saygı görüyordu.(İtiraf-Tolstoy)

‘’Makam hırsı, insanların başlıca dürtüsüdür. Yükselme ümidi oldukça, herkes liyakatını göstermeye çalışır; fakat bir kere en yüksek dereceye vardıktan sonra da, rahattan başka bir şey düşünülemez.’’

Napolyon

Peki ne olması lazım?…Dünya geçici ise,makamlar,mevkiler geçici ise herhangi bir kişiye,herhangi bir nesneye üstünlük sebebi olmaması lazım.Yaratılışımız gereği malın yanında makamı da çok seviyoruz ama o makamın sorumluluğunu da,hakkını da vermeli insan.Bizler bir mertebeye eriştiğimizde sosyal çevremiz de çoğalıyor,bir kısım başlıyor: Ağam sensin,paşam sensin demeye..Makam sahibi bu sözlerle daha çok aşka geliyor,bu tipte övgülere mazhar olan kişi bu övgü dolu sözlerin büyüsüne takılıp yakın çevresinde tanıdığı dost,arkadaşlarını görmezden gelmeye başlıyor..

Makam, mevki, rütbe, unvan; bunların hepsi cekettir. Ceketi asar bir yere gideriz.

Selahaddin Eyyubinin vefatı yaklaşırken son isteği “Kefenimi bir mızrağa taksınlar ve böyle bağıra bağıra şehri baştan sona dolaşsınlar…” – “Eey Müslüman Millet ! Eey Ümmeti Muhammed! İşte Sultan Selahattin bu kadar büyük mevkilere gelip şan ve şerefe nail olmuşken, dünyadan yalnızca şu kefenle gidiyor!”

Ey Müslümanlar… Nefsi arzular putunu, mal ve para putunu, mevki ve makam putunu, şan ve şeref putunu kırın… Sizi doğru yola sevkeden Kur’ân-ı Kerim’i indiren Allah’a yönelin.(Risaleler 5-Said Nursi)

Rızık: Allah’ın kuluna verdiği ilim, makam, mevki, yiyecek, giyecek ve içeceklerin hepsine rızık denir (Müfredatı Rağıb) “Sizden birine ölüm gelip “Ya Rabbi keşke yakın bir zamana kadar ecelimi geciktirsen de sadaka versem demeden önce size verdiğimiz rızıktan veriniz.”

(Münafikun 10

‘’Allah’ım, bizi bizden razı olacağın şekilde istihdam et. Rızanın olmayacağı hiçbir makam ve mevki nasip etme. bizi senden ayıracak vazifelerden bizi uzak tut, kalbimizden koltuk sevdasını ve baş olma hırsını çekip al.’’

Bir sonraki yazımızda yine biraz bizden,biraz da kitap cümlelerinden alıntılar yaparak köşe yazımızı renklendirmeyi düşünüyoruz,iyi okumalar..