Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Puan Durumu
WhatsApp
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir
Kultur Koleji

Ateşi eşi harlıyor, o kalaylıyor: Omuz omuza ekmek mücadelesi

DÜZCE (İHA) – Düzce’de yaşayan Umut ve Elmas Çakır çifti,
Şehrazat Künefe

DÜZCE (İHA) – Düzce’de yaşayan Umut ve Elmas Çakır çifti, teknolojiye inat unutulmaya yüz tutmuş kalaycılık mesleğini, mahalle mahalle gezerek kurdukları seyyar tezgahta sürdürüyor.

Kendi araçlarıyla kenti dolaşan 52 yaşındaki Umut Çakır ile 45 yaşındaki eşi Elmas Çakır, dededen kalma mesleği yaşatmak için sabit bir dükkan yerine sokakları mesken tutuyor. Gittikleri mahallelerde uygun bir alana tezgahlarını kuran çiftten Elmas Çakır taşınabilir körükle ateşi harlarken, eşi Umut Çakır ise vatandaşların getirdiği yıpranmış bakır kapları geleneksel yöntemlerle kalaylıyor. El birliğiyle çalışarak hem bu kültürü yaşatan hem de 3 çocuğunu okutan çift, vatandaşlardan da ilgi görüyor.

“En az bir kez kalaylanması lazım, yoksa zehirlenme riski oluşturabilir”

Kalay ustası Umut Çakır, dedesinden ve babasından miras kalan mesleği gururla sürdürdüğünü söyleyerek, “Babalardan kalma, dedelerden kalma mesleğimizi devam ettiriyoruz. Bakır, çelik hepsini kalaylıyoruz” dedi.

Bakır kullanımının sağlık açısından önemine değinerek, bu ürünlerin sene de en az bir kez kalaylanması gerektiğini ifade eden, Çakır, “Aksi takdirde zehirlenme riski oluşabilir. Eskiler hep bakır kaplarda yemek yerdi, bakır her zaman sağlıklıdır” diye konuştu.

“Kalaycılara hasret kaldık”

Umut Çakır, yeni neslin bu işe ilgi duymadığını ve mesleğin kaybolma tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu belirterek, şöyle konuştu:

“Yeni nesil bu mesleği yapmıyor. Aslında bu mesleğin ölmemesi lazım. Bizler devam ettiriyoruz, çocuklarımızı da bu mesleğe alıştırmaya çalışıyoruz. Mahallelere gidiyoruz, köylere gidiyoruz. Mahallelere gittiğimizde bizi hoş karşılıyorlar. ’Kalaycılara hasret kaldık, kaplarımız kalaysız kaldı’ diyorlar. Dededen kalma hatıra kaplar meydana çıkıyor. Kalaycılık ölmez bir meslekti ama öldü. Artık kimse kalaycı olmak istemiyor.”

“Eşime severek yardım ediyorum”

Eşine yıllardır yardım eden Elmas Çakır ise “Bu işi de severek yapıyorum. Çocuklarımızı bu meslekle büyüttük, bu meslekle ekmek kazandık. Kazanmaya da devam edeceğiz” dedi.

Evinde plastik ürün kullanmadığının altını çizen Çakır, “Bakır daha güzel ve daha sağlıklı. Vatandaşlar da bakır kullanımına geri dönmeliler. Alüminyum, teflon ve plastik gibi ürünler çok sağlıksız. Ben evimde plastik kullanmıyorum, bakır ya da çelik kullanıyorum” ifadelerini kullandı.

Mahalleli nostalji yaşadı

Mahalle sakinleri ise sokaklarında kalaycı görmenin şaşkınlığını ve mutluluğunu yaşadı. Bir vatandaş, “Çok eskiden köylere gelirlerdi, izlerdik. 20 yıl sonra görünce şaşırdık ve mutlu olduk. Bu tip meslekleri yapanları görmek çok güzel. Evdeki eski tavamızı, ibriğimizi getirdik. Hem parlasınlar hem de küçük bir anı olsun istedik” dedi.